Bazen bin kelam bin mısra anlatır da özlemi, sevgiyi; bazen onlarca yazılıp buruşturulup atılmış kağıt da anlatır .
Belki bir bakış da anlatır , boğaz düğümlenmesi , belki hızlıca oradan uzaklaşmak da anlatır.
Dışarısı soğuk kalın giyin de anlatır, üstünden ceketini çıkarıp sarmakta.
Bazen sevdiği çorbayı yapmakta anlatır , minik bir hediye , belki eve dolu dolu gelmek ,bazen bir şarkı ,bazen elini tutunca arada bir sıkmak da anlatır .
Bazen küçük bir çikolata bazen kocaman ayıcık da anlatır. Bazen altın küpe de anlatır, kulağına takılan bir papatya da.
Zor gelir bazılarına özlediğini haykırmak, sevdiğini belli etmek söylemek. Ne var ki deyin canım, dolambaçlı yollara girmeden direk ; “Seni seviyorum” deyin . “Özledim” deyin….. zor mu dur yani.
Hani demiş ya “bir saniyesine bile hükmedemediğimiz dünya da”,
“Yalan dünya da , ah yalan dünya da , yalandan yüzümüze gülen dünyada”
Bırakın da sevginizi özleminizi belli edin.