Ne güzel kelimedir vefa; sevgide bağımlılık,kafi gelme, minnettarlık,sözünde durmak,sadakat ,dostluğu sürdürmek,yardımlaşmak .
Eskiden adamlar vardı ,yağlı urgana gülerek giden, tavizsiz ,açık ,sevdasına bağlı ,verdiği sözü bilen ,sevdasını sorgulamayan ama dünyayı sorgulayan adamlar . Şimdi de adamlar var , yağlı kemiğin ardından giden , sevgisiz, sevdasız, donuk,bitik , sözünde durmayan ,geçmişini hemen silen, git deyince giden ,yakala deyince yakalayan, ısır deyince koparan,kişiliğini yitirmiş,sorgulamayan,dünyadan bihaber adamlar.
Vefa kalmayınca vedalar olsun işte.
Ayırın yollarınızı vefasızlarla. Milyon vefasız kalabalığa bir vefalı dostu tercih etmez misiniz?
Sarmışsa dört yanını vefasızlar, acunda yalnız kalsan ne yazar.
Seveni sevmek, koşana koşmak , olunca vermek kolaydır da , sevmese de sevmek ,koşmasa da koşmak , olmasa da vermek güzel değil midir?
İnsan ,doğa, çevre, hayvan, bitki hep vefa beklemiyor mu kişioğlundan.
Tek kelimeye bin anlam yüklü , vefa denen en güzel yükü , selam olsun ayağa kaldırandan.