“Hayat daha kolay olacaktı ama olmadı…Biz büyüdükçe dertlerimiz de büyüdü ,mezun olduk iş bulamadık, bulduk köle gibi çalıştık. Derken o kocaman renkli dünyalarımız yerini gri renkli gerçeklere bıraktı.Tek derdimizin dizimizdeki yara olduğu günleri unuttuk.İçten içe aynı şeyi diledik keşke hep çocuk kalsaydık.” “Doğa Erişti”
Demişsin güzel yavrum ; önce sağlıklı ömrün olsun senin , dizindeki yarayı bana ömür verdiğince Yaradan, öpülesi yaparım, hemen geçer yaraların. Şimdiden dertlenme, De ki ; “güzel insanlarla karşılaşayım”
Her şey olur hayatta yeter ki sen düzgün karakterli bir birey ol. Saniyesine dahi hükmedemesen de acunun ,hiçbir zaman doğruluğundan sapma, çalış çabala. “Veren” verir , şimdiden sakın umutsuzluğa kapılma. Sen çocuksun hep çocuk kalsın yüreğin ,senin tüm korkularını, umutsuzluklarını , mutsuzluklarını seve seve en gönülden biz karşılarız, sen içindeki sevgiyi büyüt yeter bize.