Bıktık usandık artık ,bu yokoluşlardan ,kahroluşlardan........ nerden başlasam; aslında başlayacağım yeri biliyorum da terbiyem müsaade etmiyor, boğuluyor ,öfkeleniyorum .Dolu dolu dilimin ucunda....... dökemiyorum.
Ben nelerini gördüm ,iki cihanda şahitlik ederim ,hepsinden Allah razı olsun Çevremde hep onlar var iyi ki de varlar ,yoklukları olmasın "yaşatırken yaşayabilsinler " istiyorum.
Bir parmağı kurtarmak için oniki onüç saat ameliyata girenler mi, gecenin bir vaktinde acile koşanlar mı , bir telefonunla bile nerde olursa olsun yardım edenler mi, tüm Türkiye’de senin tedavin için yönlendirme yapmalarını mı, fedekarca günde yüz iki yüz hastaya bakanları mı . Seninle üzülüp seninle kahrolanları mı ,sedye başında gözyaşı dökenleri mi? Kurtarmak için dakikalarca kalp masajı yapanları mı? hastanı altından üstünden bakımını yapıp pamuklara saranları mı? duş aldırırken sanki annesine babası varmışçasına itinayla yapanları mı? Ameliyathanede sabah sekiz akşam beş ,bitmezse saatlerce ayakta kalanları mı? pandemi de mücadele edenleri mi ,yüzde yüz risk altında hastalanıp ölenleri mi? yedi yirmi dört senin için nöbet tutanları mı ?Bir telefonunla sana yetişen yetişmek isterken de can vereleri mi, yaralananları mı? say kardeşim say da utanalım hep birlikte.
Bu şiddet bu aymazlık, bu ahlaksızlık ,bu vurdumduymazlık durdurulmalı hem de hemen. Bir yaptırıma bakar , güvenlik tedbirlerinin artırılmasına bakar. Sadece kınama ,sadece öfke bize düşer , geri kalanı yetkili kim varsa ona düşer.
Cana kast edenlerin ,acunda yeri mahpusluk , tamuda odları bol olsun.
Şehit olanların rahmeti bol olsun tinleri uçmaklık olsun., yaralananların şifası bol olsun. Allah ailelerine ve milletimize sabırlar versin.