Kısa çöp mü olmuşuz ?
Uzun çöpte hakkımız kalmış da , gözümüz kalmamış şükür.
“Hiç” liği ararken yok olmuş bedenlerimiz, bir fırtınada dağılmış, doluda sığınacak yer bulamamışız. Böyle mi sanıyorsunuz ?
Yılmamışız , yıkılmamışız ,her yeni güne Bismillah deyip uyanmışız , inanmışız, acemi hırsızlar çalsa da inançlarımızı ,birileri tüm bildiklerimizi bir kalemde silmişse de yine de "hiç" den gelmişiz .
Çıkarken başarı merdivenlerini , basmamışız kimsenin kafasına, ezmemişiz, kırmamışız .Ne gökten zembille inmişiz ,ne de yukarı fırlatılmışız. Ellerimiz ,tırnaklarımız kazımaktan kan revan olmuş da of dememişiz. Yırtmışız bilinenleri üretmişiz emek vermişiz.
Uysal koyun sanmış bazısı sözüm ona laf da sokmuş, tekerimize çomak da, kuyumuzu da kazmış , fermanı da çıkartmış.
Ferman onlarınsa hayat bizim demişiz ,bize göre , biz gibi ,bizim tarafımızdan gelmiş her güzel şey. Haram sofralarda ,açık büfe "hak"lar yenilirken , biz yer soframızda aynı tabaktan helal yemişiz.
Çocuk düşlerimizin ardına düşmüşüz, vermeyeceği şeyin hayalini bile kurdurtmayan Yaradan’a sığınmışız , arşı aşmış hayallerimiz , ama bir tek sevdiklerimize yenilmişiz.
Kut ola bizi yetiştirene , kut ola kötüye fırsat vermeyene ,kut ola yaptığını eline yüzüne bulaştırıp bize yazdıranlara,
Kut ola başak gibi büyüdükçe ,eğilen başlara.