Hangi kalem ,hangi kelam o acıları dindirebilir ,ifade edebilir ki ? Yazamazsın ,bırak yazmayı anlatamaz susarsın . Dua eder ,başın önde izlersin olup biteni,kimselere bir şey olmasın istersin ,mucizeler beklersin. Umut hazinedir , o umuda sığınırsın.
Denesem de olmuyor ,boğazım düğümleniyor . O minicik eliyle nasıl hayata tutunuştur .Nasıl bir güzelliktir. Ama dramdır ,öksüz hayattır,annesiz ,babasız geçecek yıllardır.
Yıkılan ,tuz buz olan sadece binalar değil tüm Türkiye’dir, 80 milyon yürektir. Allah yardımcıları olsun.
Olmasın felaketler,olmasın savaşlar,olmasın ihanetler,olmasın salgınlar,olmasın.
Yardıma koşan ,gecelerini gündüze katan , bir cana umut olan ,yüreklere su serpen ,evlerini açan,çay çorba taşıyan, battaniyelere saran ,dualarını esirgemeyenlerden de Allah razı olsun.
Atlatırız biz , ne acılar gördü bu memleket ,insanımız . Geçiyor geçiyor acımız , o boğazımızdaki düğüm geçmiyor bir türlü. Bir yanımızda ki yetimlik,mahsunluk ,gözlerimizde ki nem hep oluyor işte.
Anlatamadım işte ,anlatması en zor olanı.