yanıyoruz ....

Avazım çıktığınca sessizce ,usulca yanıyor ciğerlerim ,acıyor , nefes alamıyorum, gök önce kızarıyor sonra da kapkara oluyor, umutla baktığım geleceğim yanıyor.

Sağa sola koşuşturan ,nutuk atan anlamsızlar , çözümsüzler , gelip geçen yabancı itfaiye araçları , siren sesleri tırmalasa da beynimi çaresizliğime kızmaktan sesleri dahi duyamaz oluyorum .

Sadece kulağıma gelen acı feryatlar, burnuma gelen o yanık kokusu ,ciğerlerime ta içine dolan duman ,ağlayan yürekler , elleri yüzleri kömür karası olmuşlar, korku dolu gözler, başını iki elin arasında patlatırcasına sıkanlar, sabır deyip dişin sıkanlar, küçüklü büyüklü sessiz kullar ve canla başla mücadele edenler ,ülkemin her yanından yardıma koşanlar geliyor.

Taşırken bir avuç suyu, yurdu yaşatmak için ölen kahramanlar geliyor aklıma da, ar ediyorum . Terten titreyen sırılsıklam olmuş vücudumda sönmüyor ateşim, sövüyorum katran karası vicdanı körlere, sorumsuzlara.

Yangın alev alev yüzümüze vururken kızarıyorum , kızarmaz yüzlere inat.

Kök salmış derinlere, sımsıkı tutunmuş hayata , tutmuş memleketimi ayakta ,şimdi yanıyor, gidemiyor bir tarafa ,olsa da gitmez terketmez , gölge vermiş, meyve vermiş , hayat vermiş ,nefes vermiş , yanındaki arkasında ki ağaçların hepsi yandı, onlarda bırakmadılar yurtlarını “Yiğit ayakta ölür “misali sıra onda .

Yaşamını yitirenlere Allah’tan rahmet diliyorum ,kalanlara sabır ve yardımlar diliyorum , ülkemize geçmiş olsun, tekrarı olmasın temennilerimle.